۱۲ تیر ۰۱ ، ۱۳:۲۹
جشن امضای کتاب فخرآوران کازرون در شیراز برگزار شد
جشن امضای کتاب فخرآوران کازرون، کاری از دکتر نادر فخرآور که در سبک تذکرهنویسی به شناساندن شاعران کازرونی معاصر پرداخته است، از سوی انجمن اهل قلم فارس در سالن غزل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، برگزار شد.
انتشار: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس (خبر) - اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس (عکس) - فرهنگ فارس- حافظخبر - برنا - قدیرینیوز - ایبنا - پیامخبر - روزنامه تماشا شماره 2689 مورخ 13 تیر 1401 صفحه 4 - روزنامه افسانه شماره 4753 مورخ 13 تیر 1401 صفحه 9- روزنامه عصرمردم شماره 7517 مورخ 13 تیر 1401 صفحه 12- روزنامه طلوع شماره 3397 مورخ 15 تیر 1401 صفحه 6-
جشن امضای کتاب فخرآوران کازرون، کاری از دکتر نادر فخرآور که در سبک تذکرهنویسی به شناساندن شاعران کازرونی معاصر پرداخته است، از سوی انجمن اهل قلم فارس در سالن غزل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، برگزار شد.
دکتر محمدرضا خالصی، استاد و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی در این آیین با اشاره به دشواریهای پژوهش و تذکرهنویسی، گفت: تاریخ ادبیات در سه سبک زندگینامههای تاریخی، تذکرهها و مدرن دستهبندی کرد. سبک زندگینامه که نخستین روش نگارش تاریخ ادبیات بود، از سدههای نخستین اسلامی در ایران آغاز شد. سبک تذکرهنویسی که تا قرن 6 ه.ق همگی به زبان عربی بودند، از آغاز قرن 7 ه.ق، به زبانهای دیگری همچون فارسی هم نگاشته شد که دورههای صفویه و قاجاریه در ایران، به اوج خود رسید؛ هرچند در دوره پهلوی، رو به کاستی نهاد. سبک سوم یا مدرن نیز به نوشتن تاریخ ادبیات میپردازد.
وی فخرآوران کازرون را کتابی به سبک تذکرهنویسی و بر پایه حروف الفبا دانست و افزود: از ویژگیهای اشعار خود نادر فخرآور که در کتابهای دیگرش همچون سالها سکوت، میتوان را یافت، بسامد زمانی و عشق زمینی است.
محمودرضا برامکه، شاعر و منتقد ادبی هم در این آیین هنر را بخش خداگونگی انسان دانست و گفت: هنگامیکه از فرهنگ یک کشور سخن میگوییم، باید بدانیم که از خردهفرهنگهایی دیگر آن کشور، برآمده است.
وی با ارزشمند شمردن کتاب فخرآوران کازرون، افزود: از این کتابها میتوان در زمینهٔ گردشگری ادبی، بهره گرفت.
سید محمدعلی آلمجتبی، شاعر نامآشنای کازرونی نیز در این آیین با اشاره به نقدهایی که پس از رونمایی کتاب در کازرون، بر روی آن انجام شد، گفت: برخی نقدها منصفانه و برخی دیگر از سر کینهتوزی و حسادت است؛ وگرنه چرا کسی که از ادبیات، الف آن را هم نمیداند و زمینه دانش و خوانشاش در چیز دیگری است، باید با در حوزه نقد ادبی دست به قلم ببرد؟
آلمجتبی افزود: فخرآور در این کتاب بر آن شده است تا بیشینه کسانی را که از کازرون برآمدهاند و دستی بر شعر دارند، گردآوری کند و از این رو همه را در کنار هم آورده است.
حسن دهقان، دبیر انجمن اهل قلم استان فارس نیز گفت: تذکرهنویسی از کارهای بسیار سختی است که از آغاز دوره پهلوی تا کنون، کمتر بدان پرداخته شد؛ این در حالی است که تذکرههای گوناگون دوران قاجار به شناساندن شاعران و سخنوران فارس و شیراز پرداختهاند.
این شاعر، «تذکرههای مرآت الفصاحه، شعاعیه، هزار مزار و ...» را از مهمترین نمونههای تذکرهنویسی دانست که جای خالی آن در نیم قرن اخیر بهشدت احساس میشود.
وی با تمجید از حسن امداد در تألیف کتاب انجمنهای ادبی شیراز گفت: این پژوهشگر، در خلال معرفی انجمنهای ادبی شیراز از حدود 4 قرن پیش تا دهه هفتاد بهنوعی به تذکرهنویسی شاعران هم پرداخته که پس از آن بهصورت دقیق و متمرکز تذکره دیگری منتشر نشده است.
دهقان ادامه داد: نادر فخرآور تلاش و مشقت 5 سالهای در تألیف تذکره شاعران معاصر کازرون متحمل شده است اما با اینحال پرداختن به جریانهای شعری این شهرستان ادبخیز و همچنین انجمنهای ادبی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته که امیدواریم در ویراستهای بعدی کتاب این موارد نیز بر غنای کتاب بیفزاید.
در این نشست برخی از شاعران کازرون، شیراز و فارس به شعرخوانی پرداختند.
دکتر محمدرضا خالصی، استاد و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی در این آیین با اشاره به دشواریهای پژوهش و تذکرهنویسی، گفت: تاریخ ادبیات در سه سبک زندگینامههای تاریخی، تذکرهها و مدرن دستهبندی کرد. سبک زندگینامه که نخستین روش نگارش تاریخ ادبیات بود، از سدههای نخستین اسلامی در ایران آغاز شد. سبک تذکرهنویسی که تا قرن 6 ه.ق همگی به زبان عربی بودند، از آغاز قرن 7 ه.ق، به زبانهای دیگری همچون فارسی هم نگاشته شد که دورههای صفویه و قاجاریه در ایران، به اوج خود رسید؛ هرچند در دوره پهلوی، رو به کاستی نهاد. سبک سوم یا مدرن نیز به نوشتن تاریخ ادبیات میپردازد.
وی فخرآوران کازرون را کتابی به سبک تذکرهنویسی و بر پایه حروف الفبا دانست و افزود: از ویژگیهای اشعار خود نادر فخرآور که در کتابهای دیگرش همچون سالها سکوت، میتوان را یافت، بسامد زمانی و عشق زمینی است.
محمودرضا برامکه، شاعر و منتقد ادبی هم در این آیین هنر را بخش خداگونگی انسان دانست و گفت: هنگامیکه از فرهنگ یک کشور سخن میگوییم، باید بدانیم که از خردهفرهنگهایی دیگر آن کشور، برآمده است.
وی با ارزشمند شمردن کتاب فخرآوران کازرون، افزود: از این کتابها میتوان در زمینهٔ گردشگری ادبی، بهره گرفت.
سید محمدعلی آلمجتبی، شاعر نامآشنای کازرونی نیز در این آیین با اشاره به نقدهایی که پس از رونمایی کتاب در کازرون، بر روی آن انجام شد، گفت: برخی نقدها منصفانه و برخی دیگر از سر کینهتوزی و حسادت است؛ وگرنه چرا کسی که از ادبیات، الف آن را هم نمیداند و زمینه دانش و خوانشاش در چیز دیگری است، باید با در حوزه نقد ادبی دست به قلم ببرد؟
آلمجتبی افزود: فخرآور در این کتاب بر آن شده است تا بیشینه کسانی را که از کازرون برآمدهاند و دستی بر شعر دارند، گردآوری کند و از این رو همه را در کنار هم آورده است.
حسن دهقان، دبیر انجمن اهل قلم استان فارس نیز گفت: تذکرهنویسی از کارهای بسیار سختی است که از آغاز دوره پهلوی تا کنون، کمتر بدان پرداخته شد؛ این در حالی است که تذکرههای گوناگون دوران قاجار به شناساندن شاعران و سخنوران فارس و شیراز پرداختهاند.
این شاعر، «تذکرههای مرآت الفصاحه، شعاعیه، هزار مزار و ...» را از مهمترین نمونههای تذکرهنویسی دانست که جای خالی آن در نیم قرن اخیر بهشدت احساس میشود.
وی با تمجید از حسن امداد در تألیف کتاب انجمنهای ادبی شیراز گفت: این پژوهشگر، در خلال معرفی انجمنهای ادبی شیراز از حدود 4 قرن پیش تا دهه هفتاد بهنوعی به تذکرهنویسی شاعران هم پرداخته که پس از آن بهصورت دقیق و متمرکز تذکره دیگری منتشر نشده است.
دهقان ادامه داد: نادر فخرآور تلاش و مشقت 5 سالهای در تألیف تذکره شاعران معاصر کازرون متحمل شده است اما با اینحال پرداختن به جریانهای شعری این شهرستان ادبخیز و همچنین انجمنهای ادبی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته که امیدواریم در ویراستهای بعدی کتاب این موارد نیز بر غنای کتاب بیفزاید.
در این نشست برخی از شاعران کازرون، شیراز و فارس به شعرخوانی پرداختند.