از خُم نوروز
مردمسالاری؛ فرآیندی اجتماعی یا سیاسی
نگاهی به سنگنگارههای برم دلک شیراز
نرگسزار بالاده کازرون
درگذشت منصور پدرام، شاعر و ادیب برجسته و بلندآوازه لارستانی
خموش گشتهای چرا؟
رونمایی از کتاب به ژرفای زیبایی
تصاویر طبیعت زیبای فارس
آوردگاه پاییزی +تصاویر
ادبنامه شاعران و ادیبان فارس؛ خیزش عاشورا
ادبنامه ادیبان فارس در ستایش غدیر-2
رویداد آیینهها؛ آشنایی و بررسی با شاه داعی الله شیرازی، عارف و شاعر سده نهم
در دومین رویداد ادبی آیینهها روی داد؛ آشنایی با مولانا محمد طالب جاجرمی
به بهانه آغاز هفته کتاب و کتابخوانی؛ پاسداشت دکتر منوچهر کیانی در رویداد صحبت یار
پاسداشت نزدیک به 30 چهره فرهنگ و هنر فارس در نیمسال نخست 1402
صدور مجوزهای فرهنگی هنری مجازی شد/ مهلت سامانه ای کردن تا پایان آبان
بررسی روابط عمومی از دو زاویه دانش و کارآیی
پاسداشت تلاشهای 100 چهره فرهنگی و هنری در رویداد صحبت یار 1401
پاسداشت بیش از ۴۰ فرهنگور و هنرمند فارس در رویداد صحبت یار
کارگردان نمایش اسب قاتلین: جشنوارهها بستر بالندگی هنری و اندیشهورزی
برگزاری کارگاههای توانمندسازی انجمنهای ادبی در فارس
طرح ویژه حمایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی از مستندسازان استان
از باران آفت تا رنگینکمان بهار
به ریاست استاندار فارس؛ پنجمین نشست انجمن آثار و مفاخر فرهنگی فارس برگزار شد
رویداد ادبی در هوای کودکی؛ گفتگوی دانشگرا در زمینه متن و بافت
رویداد آیینهها؛ آشنایی و بررسی آثار مکتبی شیرازی
آغاز نخستین رویداد ادبی در هوای کودکی
بازشناسی منصور حافظ شیرازی، شاعر گمنام سده نهم هجری
رونمایی از کتاب بحر رجز؛ آخرین کتاب استاد احد دهبزرگی، بزرگسراینده شعر آیینی معاصر
رویداد فرهنگی ادبی کوچه باغ؛ جریانشناسی ادبیات خرامه
آغاز رویداد فرهنگی آیینهها؛ آشنایی با سید کمالالدین غیاث فارس، شاعر شیعی قرن نهم
گذری بر مناطق گردشگری کازرون
کاروانسرای خان زنیان
روستای دیکانک و گاوکشک
خشونت چیست؟
کودتای نظامی مصدق علیه شاه!!!
اردیبهشت های نعیم
حرم شاهچراغ
مهدویت، از حقیقت تا انحراف!!
باستان گرایی خوب یا بد؟
باغ سیب و به خانه زنیان
خوانش نمایشنامه شب یلدا
سفری با عطاهای فراموش نشدنی
خانه ای قدیمی در کازرون
گل انار
منطقه چرامکان
بهار در بهشت زهرای کازرون
سعدیه
استقبال مردم شیراز از شهدای گمنام
چنارفاریاب
چرا باید از روحانی بترسیم؟/خطر را جدی بگیرید!
انتخاب مسئول گروه قرآنی زنیان
شاخه اما بگریست
شکوفه های بهاری پرتقال
بچه محلمون آقا محمد
تاسوعای 1396 هجری کازرون
سیب بود و آب بود و مهربانی
دشت برم نوروز97
شکوفه های آخورک
مناطق گردشگری شیراز
مصدق و نهضت تنگستانی ها
جنبش کتابخوانی در خانه زنیان
حافظیه
یک جامانده کربلای ۴ از اروند گفتسیاه و پری، سنتی در قالب مدرن!!!
از نظر شکل و فرم که بگذریم، این نمایش بیانگر تنهایی است که این روزها جامعه را فراگرفته است و هر روز افراد بیشتری به آن مبتلا می شوند.
انتشار: شهرسبز - روزنامه افسانه شماره 3843 مورخ 28 فروردین 1398 - روزنامه شیرازنوبن شماره 681 مورخ 29 فروردین 1398- تئاتر فارس -
این نمایش که نوشته داریوش ثمر است، با الهام از نمایش سنتی سیاه بازی، عملاً یک نقد اجتماعی را بیان می کند.
از نظر شکل و فرم که بگذریم، این نمایش بیانگر تنهایی است که این روزها جامعه را فراگرفته و هر روز افراد بیشتری به آن مبتلا می شوند.
سیاه، که در تنهایی خود غوطه می خورد کم کم وارد تخیل می شود و اتفاقاً در تخیلش، یکی از همکارانش را در جایگاه عاشق و معشوق می بیند.
شاید این حس ناخودآگاه، در میان بسیاری وجود داشته باشد و به دلیل سرکوب علایق و احساسات خود، و ترس از بیان آن ها کم کم به یک تخیل و توهم بینجامد.
این نمایش با بیان پیرمردی در میان نقش ها، آغاز می گردد که سخنش در باب تنهایی است. مرغ مینایی که آن چنان با تنهایی اخت شده است که اگر کسی را ببیند وحشت می کند و می میرد؛ پس باید کنج عزلت بگزیند و در تنهایی خویش زیستنی کند که عین مرگ است و آنگاه در تنهایی بمیرد.
کسانی که علی الظاهر کنار هم هستند اما هر کدام دنیای خود دارند و در تنهایی خویش زیست می کنند.
تنهایی درد همه آدم های این روزگار است؛ اما آن جا درد بیشتر می شود که نه تنها سخن یکدیگر را نمی فهمیم بل به تمسخر یکدیگر نیز اقدام می کنیم؛ و اگر کسی در این میان سخن را بفهمد، سخنش را از سر شوخی و خنده رد می کنیم تا در خوشی های مان غرق گردیم؛ در خوشی هامان غرق می گردیم تا تنهایی را فراموش کنیم؛ و تنهایی را فراموش کنیم زیرا انگاره ای داریم برای آن که کسی نیست تا سخن ما را بشنود…
این که نویسنده بیان تنهایی را به شکلی طنزآمیز، همراه با شادی و نشاط به مخاطبش عرضه می کند کاری جدید می نماید. اما باز هم تنها بیان درد است نه درمان…
و شاید باز برسیم به همین شعر مولانا که می گوید:
در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق
این نمایش همچنین با شکل طنزی از جنس نمایش های اصیل و قدیمی ایرانی، قالبی مدرن و تئاتری دارد. در واقع نویسنده و کارگردان، شخصیت و موجودیتی ایرانی را در ظرفی کلاسیک ریخته است. از این دست کارها جدید نیست، اما شاید خیلی کم به آن پرداخته شده است. شخصیت داستانی طناز ایرانی، در این نمایش درد تنهایی خویش را به صورتی جدی بیان می کند. در واقع نمایش بیش از جدی بودن دراماتیک و گاه غم انگیز است تا یک نمایش شاد. اما باید گفت چهره خندان دلقک های اروپایی را می بینیم که شاید حتی بر لب خنده نداشته باشند اما لبخند را بر صورت خویش نقاشی میکنند. دراین جا نیز همین مسئله را می بینیم.
داریوش ثمر، کارگردان نمایش در این باره می گوید: سیا کاراکتر نمایش سنتی طنز کاملاً ایرانی که خیلی نزدیک به کمد یا دلارته ایتالیایی است که علاوه بر حفظ فضای سرگرم سازی و شوخ طبعی مختص این شیوه نمایشی که معمولاً با تکه پرانی های اجتماعی نقادی هم می کند. در این نمایش شخص بازی سیا دامنه دراماتیک بیشتری دارد و در یک فراز و فرودی قرار گرفته است که تنهایی سخت او هم به نمایش کشیده می شود و این که با دل پرغصه می خندد و می رقصد و هم تضاد و کشمکش ایجاد می کند. این توهم که دختر شاه پریان به دنبال شیشه عمرش می گردد و از قصه های ننه جون سیاه به واپسین دقایق زندگی سیاه بازی که در یک مجلس عروسی به پایان زندگی خود نزدیک است و حتی حاضر است خود را فدای آزاد شدن پری کند، از ابعاد زیبای کاراکتر سیاه است. چون سیاه درد دارد و یک موجودیت ایرانی دارد که معنای جوانمردی و فداکاری را نیز با خودش حمل می کند و صد البته که اشعار پیرمرد حکیم و قطعه ایی که از نظامی در پایان نمایش می خواند این پازل را تکمیل می کند.
نمایش «سیاه و پری» به کارگردانی داریوش ثمر این شب ها در سالن استاد سپاسدار اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس به روی صحنه می رود.
این نمایش به تهیه کنندگی مجتبی کشاورز پیش از نوروز نیز در سالن استاد فقیه به روی صحنه رفته بود.
در این نمایش بازیگران زیر به ایفای نقش می پردازند:
شایان شمس (سیا)
الهام خسروانی (پری)
آرش عبدالهی
علی رضا شبیه
محمدرضا رستمی
امیر گلاب
عباس احمدی نژاد
دریا زندی
همسرایان:
الناز شریفی
نگین عطاالهی
سمیرا محمودی
علی آرمان پور
موسیقی:
آرشام رفیعی راد (تمبک و فلوت)
دف، زنبورک: محمدرضا کریمی
طراح صحنه و دکور: داریوش ثمر
طراح لباس: فرزانه رحمتی
عکس و فیلم: نگین عطاالهی، فرزانه رحمتی، زهرا رضایی
گریم: فرزانه رحمتی
نور: علی آرمانپور، النازشریفی
مدیر صحنه: محمدرضا رستمی
منشی صحنه: النازشریفی
مکان اجرا: تماشاخانه ی استاد سپاسدار،چهارراه حافظیه، طبقه فوقانی اداره فرهنگ و ارشاد، جنب تالار حافظ
بلیط: گیشه و سامانه ایرانتیک
تلفن رزرو بلیط و هماهنگی٠٩٣٩٩٨۵٨٨١٧
تاریخ: ۲۱تا۳۰فروردین۹۸
ساعت اجرا: ١٨:٣٠
گروه نمایش سکوت (زیرمجموعه گروه آریا)
سمیه رضایی