بقربان قربانی عید قربان او

بقربان قربانی عید قربان او/
همان مسلم بی کس و یار او/

انتشار: شعر نو -

بقربان قربانی عید قربان او/
همان مسلم بی کس و یار او/
به آن تیره شب مسجد کوفه را/
و تنها شدن در شب کوفه را/
وبعدازنمازی که او یکه ماند/
وتنها میان ددان چاره ماند/
همان شب که روزش امیر قیام/
به امر ولی بود او چون امام/
ولی مردم نامراد زمان/
همان پست مردان ارابه ران/
به یک شب و با دیدن نیزه ها/
نهادند تنها ولی را به آن کوچه ها/
ولی فقیه زمان مسلم بن عقیل/
که بشنید بانگی چون الرحیل/
به آن لحظه ای که  لبش تشنه بود/
میان همه گرگها مانده بود/
و جنگید و مردانه پیکار کرد/
و غرید و چون شیر غرانه کرد/
همو وارث عم خود جعغر است/
شهیدی که طیار و نام آور است/
ومسلم به اسلام خود داد زد/
خدا را به از یاد خود داد زد/
میان همان کوچه ها جنگ کرد/
و نای علی را همو زنگ کرد/
به ناگه داددشمن به او/
امان نامه ای را به دستان او/
امان نامه را باور نمود/
ز دستان گرگی باور نمود/
برای بشر داد درسی بزرگ/
در آن وادی پست دنیا بزرگ/
که گرگان امان نامه را می دهند/
برای همه نای ونی می خرند/
که گویند ما مردمی خیر خواه/
برای جهان مانده ایم ما براه/
اگر که امان نامه را رد کنی/
بگویند تو صلح را رد کنی/
و گر تو امان نامه را بر کنُی/
و گویی سخن راست را بر کنی/
تو را تشنه لب سر به دارت زنند/
و از آن پیکرت جان به دارت برند/
الا ای جهان بشر گوش کن/
به فریاد مسلم تو برهوش کن/
امان نامه هایی که گرگان دهند/
فقط نامه هایی برای فریبت دهند/