دانشجویان غیرایرانی دانشگاه های ایران

در سفر به تخت جمشید با پسری سوری آشنا شدم که در میان سخنانش از کلمه امام استفاده میکرد. به گونه ای که ابتدا به ساکن گمان بردم که منظورش ائمه معصوم ما باید باشد اما بعداً متوجه شدم که منظورش امام خامنه ای است.

انتشار: هفته نامه شهرسبز شماره 319 مورخ 29 اردیبهشت 94-

 

روز شنبه 26 اردیبهشت امسال، دانشکده مهندسی شیمی و نفت دانشگاه شیراز، پذیرای دانشجویان غیرایرانی بود که پس از طی دوران تحصیل خود در دانشگاههای مختلف کشورمان، حالا جشن فارغ التحصیلیشان را برگزار میکردند. البته این نکته هم باید گفت که در کنار این فارغ التحصیلان، عدهای هم از دانشجویان فعلی خارجی حضور داشتند.

 

صبح شنبه وقتی وارد دانشکده فنی مهندسی دانشگاه شیراز شدم، نمادی از دروازه قرآن را مشاهده کردم که در حیاط دانشگاه و جلوی درب ورودی برپا شده بود.

فرش قرمز رنگی که از میانه دروازه قرآن تا جلوی درب ورودی دانشکده انداخته شده بود، سریعاً این را به ذهن متبادر مینمود که حتماً یکی از مسئولین بالا رتبه مثل وزیر میخواهند تشریففرما شوند. البته درست هم بود. قرار بود جناب وزیر علوم، تحقیقات و فنآوری در این جشنواره شخصاً شرکت نماید.

از همان اول صبح دانشجویان خارجی از ملیتهای مختلف که برخی با خانوادهشان در این جشن شرکت کرده بودند، در حیاط دانشکده مشغول خوش و بش کردن و دوست شدن با یکدیگر بودند.

مراسم ساعت 10 با حضور وزیر علوم و افتتاح نمایشگاه شروع شد. در این نمایشگاه دانشجویان خارجی غرفههایی را برای معرفی کشور خویش به پا کرده بودند. از جمله کشورهایی که در این نمایشگاه غرفه داشتند عبارتند از: تاجیکستان، افغانستان، آذربایجان، ترکیه، پاکستان، عراق، سوریه، لبنان، فلسطین، بحرین، یمن، عمان، اکراین، فرانسه، ساحل عاج، قرقیزستان، نپال، سنگال، هندوستان، ژاپن، چین.

در این غرفهها که توسط دانشجویان این کشورها برپا شده بود، علاوه بر برشورها و عکسهایی از کشورها، برخی از غذاهای سنتی، صنایع دستی و لباسهای بومی آنان به نمایش گذاشته شده بود.

در حاشیه نمایشگاه برخی از این دانشجویان با لباسهای خاص خود در سطح دانشگاه حضور داشتند. اولین کسی که به چشمم آمد دختری با لباس عربی که بر روی مقعنه عربیاش روسری شبیه روسری ترکان قشقایی ما بسته بود. او بر گونهاش پرچم لبنان را نقاشی کرده بود.

پسران یمنی اکثراً با لباس بومی خود بودند. اینان شاید تنها ملتی بودند که لباس بومی و محلی خود را بر تن داشتند. این یمنیها از سه مذهب مختلف بودند. هم زیدی و از طرفداران سخت حوثیها در میان آنان بود و هم از سنیان شافعی مسلک و هم صوفیان. در غرفه آنان تراکتها و پوسترهای زیادی بود که روی آنان شعارهای از جمله »من یمنیام«، »انا یمانی«، »اعوذوا با... من الآل سعود الرجیم« و ... آنان     میگفتند که حمله آلسعود باعث اتحاد و یکپارچگی میان ملتشان شده است.

غرفه لبنان و تاجیکستان و آذربایجان پر بود از اغذیه خوشمزهای که تقریباً تمام بازدیدکنندگان را به سوی خود میکشاند.

در میان آن جمعیت، پسری را دیدم که شال گردنی با نقش چفیه، بر گردن داشت. وقتی جلوتر رفتم دیدم که بر یک گوشه آن آرم جهاد اسلامی فلسطین و در گوشه دیگرش، عکسی از شهید دکتر فتحی شقاقی(دبیرکل و موسس جهاد اسلامی فلسطین) نقش بسته است. میگفت از اعضای جهاد اسلامی است.

بعد از اتمام مراسم فارغالتحصیلی، و صرف ناهار و نماز، بعدازظهر، این دانشجویان به تخت جمشید رفتند تا شکوه و تمدن ایران باستان را مشاهده کنند. برایم جالب بود که برادران هموطن، همنژاد و هم تاریخ ما که از جمهوریهای آذربایجان، تاجیکستان و افغانستان آمده بودند، نمیدانستند که تا همین 200 سال پیش همه ما یکی بودهایم و یک تاریخ مشترک داشتهایم.

در سفر به تخت جمشید با پسری سوری آشنا شدم که در میان سخنانش از کلمه امام استفاده میکرد. به گونهای که ابتدا به ساکن گمان بردم که منظورش ائمه معصوم ما باید باشد اما بعداً متوجه شدم که منظورش امام خامنهای است.

سادات، خبرنگار صدای افغان بود که در دانشگاه تهران درس میخواند. او تاریخ افغانستان را برایم روایت کرد. تاریخ مردمی که در دوران جهاد با شوروی متحد بودند اما بعد از آن دچار اختلافات شدید گردیدند. به طوری که طالبان از موقعیت به دست آمده استفاده کرد و بر افغانستان حاکم شد. و اکنون باز همان راه را دوباره میروند.

در میان آنان، افغانیها و عراقیها از همه بیشتر بودند. اما قرقیزها، ژاپنیها، چینیها و اکراینیها به دلیل داشتن قیافههایی متفاوت از بقیه بیشتر به چشم میآمدند.

گزارش تصویری آن از خودم را می توانید بر روی پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج رسانه فارس نگاه کنید.