گرامی داشت مرحوم ناصر امامی برگزار شد
چندین سال است که پیگیر قطعه نام آوران در آرامستان شیراز هستیم؛ چندی پیش بالاخره با همکاری شهردار شیراز، ٢٠ هزار متر زمین برای این امر اختصاص داده شد تا در آینده ای نزدیک قطعه نام آوران شیراز راه اندازی شود.
انتشار: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس -
آیین گرامی داشت استاد مرحوم ناصر امامی از نویسندگان، شاعران و فرهنگ وران شیرازی، امروز با حضور غلامرضا یوسفی نژاد، معاون توسعه منابع و نیروی انسانی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، محمدرضا خالصی از اساتید دانشگاه شیراز و داریوش نویدگویی، ناشر برتر کشوری در سالن غزل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس برگزار شد.
داریوش نویدگویی در این آیین گفت: بنا داریم تا بنیاد استاد ناصر امامی را به عنوان یک بنیاد فرهنگی و اجتماعی در شیراز راه اندازی کنیم و از همگان می خواهیم تا ما را در این راه یاری دهند.
نویدگویی ادامه داد: ناصر امامی با دانش به واژگان، اصطلاحات و زبان و ادبیات شیرازی، تعصب و غیرت خاصی نسبت بدان داشت و دیگران را به استفاده صحیح و درست از آن ها دعوت می کرد.
این فعال فرهنگی و اجتماعی شیراز افزود: چندین سال است که پیگیر قطعه نام آوران در آرامستان شیراز هستیم؛ چندی پیش بالاخره با همکاری شهردار شیراز، ٢٠ هزار متر زمین برای این امر اختصاص داده شد تا در آینده ای نزدیک قطعه نام آوران شیراز راه اندازی شود.
محمدرضا خالصی، استاد دانشگاه شیراز دیگر سخنران این آیین بود که به بررسی اشعار و نوشته های مرحوم ناصر امامی پرداخت.
محمدرضا خالصی گفت: بزرگداشت هایی که برای شخصیت ها پس از درگذشتشان برگزار می شود بیشتر آیین تعزیت است، در حالی که بهتر است تا اندیشه ها، افکار و آثار او را مورد کنکاش و کاوش قرار دهیم تا بزرگی او بیشتر مشخص شود.
خالصی ادامه داد: در ادبیات ناصر امامی، استعارها ساده هستند و کنایه هایی که مورد استفاده قرار گرفته اند، شکلی قدمایی دارند و نشانه های سبکی او، نشان از اشراف به ادبیات کلاسیک دارند که باعث سنگینی و سنتی شدن نوشتارهایش می شوند و شاید به همین دلیل است که ایراد ساختاری در نوشتارش نیست و از دیدگاه مفهومی نیز، همه فهم هستند.
این استاد دانشگاه افزود: امامی شیراز را بسیار دوست داشت و این دوست داشتن در نگاشته هایش آشکارا دیده می شود، اما این دوست داشتن دلیل نمی شود تا او را گلایه مند نسبت به آن نبینیم.
وی اضافه کرد: ضرب المثل ها در اشعار امامی، به دلیل استفاده بسیار غوغایی به پا کرده اند. در شعرهای عاشقانه امامی، غیر از یک مورد پای هیچ زنی به میان نمی آید، و می توان به یقین گفت شعرهایش به دور از اشاره مستقیم به زن و یا شعر جنسی است؛ در واقع می توان گفت در شعر او عشق استیلایی است و به همین دلیل سوز و گدازهای معمول را ندارند و این ها ادبیات او را ویژه کرده است.
خالصی خاطرنشان کرد: شعر تعلیمی پس از نهضت مشروطه، آرام آرام از بین رفت؛ اما مرحوم ناصر امامی این ادبیات را دوباره زنده کرد و شعر تعلیمی را زندگانی دوباره بخشید؛ به گونه ای که می توان او را ادامه دهنده راه سعدی و بزرگان اشعار تعلیمی دانست.
در این آیین مهرداد امیرآبادی نیز به بیان تاریخچه انجمن ادب پارس پرداخت و گفت: دور دوم کارکرد این انجمن به سال ٧٢ بر می گردد که مرحوم استاد ناصر امامی، انجمن را در منزل خودش با حضور ٤٠ نفر راه اندازی که به شکل گردشی در منزل اعضا برگزار می شد و سال ٨١ پس از یک دوره کوتاه توقف فعالیت انجمن، این بار با حضور هنرمندان سایر رشته های هنری دوباره شروع به فعالیت کرد.