نگاهی به نمایش «وقتی از بریدگی های خونبار عصب می گذرد»

۳۱ فروردين ۹۸ ، ۱۷:۰۷

نگاهی به نمایش «وقتی از بریدگی های خونبار عصب می گذرد»

مادری به سه دختر و درد فراق پسر... میز کوچکی با پارچه ای سیاه و شمع هایی روشن و سینی حلوا، و چهار پرده سپید آویزان که نور آبی پشتش، حکایتی غریب را روایت می کرد.

انتشار: شهرسبز - اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس - روزنامه شیراز نوین شماره 685 مورخ 4 اردیبهشت 1398 - روزنامه افسانه 3 اردیبهشت 1398 - تئاتر فارس -

نمایش «وقتی از بریدگی های خونبار عصب می گذرد» به کارگردانی سارا ظریف صنایعی و نویسندگی رضا شاهبداغی، از ۲۰ فروردین تا ۳۰ فروردین در سالن استاد هودی پارک آزادی شیراز، میزبان علاقمندان بود.

نمایشی که مروری اجتماعی و خانوادگی بر حوادث دهه پنجاه و شصت دارد.

خانواده ای پاشیده از هم در کوران حوادث دهه پنجاه، یکپارچگی یکتای دهه شصت را روایت می کنند.

مادرانه ای بس غمناک در کنار دخترانه هایی با دیدگاه های متفاوت که دهه شصت را برای شان می ساخت.

به گونه ای می توان این نمایش را برداشتی آزاد و غم ناک از فیلم سینمایی «آشغال های دوست داشتنی» دانست.

خانه ای که هر روزش غم ناک تر از دیروز است.

موشک پایان بخش زندگی پر از درد مادر، و آرزوهای دوست داشتنی دختران…

مادرانی که در دهه پنجاه و شصت مادری کرده اند، و دخترانی که کنار مادرانشان بوده اند و با فراز و نشیب های آن دوران، صبوری کرده اند. زنانی که از درون دردها و غم ها، شادی را رقم می زدند.

این نمایش بیان تاریخی است از سه چهار دهه پیش، که در گذران زمان می رود تا به فراموشی برسد.

خانواده ای را به تصویر می کشد که از هر سو کشیده می شود و مادری که رکن و نگهدارنده بنیان خانواده است.

مادری به سه دختر و درد فراق پسر… میز کوچکی با پارچه ای سیاه و شمع هایی روشن و سینی حلوا، و چهار پرده سپید آویزان که نور آبی پشتش، حکایتی غریب را روایت می کرد.

عروسی که دلش راضی به وصلت با بیگانه خیانت پیشه نیست اما برای حفظ خانواده با چشمان خیسش سیاهی مژگان را می شوید تا خانواده اش به عیش بنشینند، حکایتی از ایثارهای زنانه دهه شصت دارد.

این نمایش از نوع شعارزدگی است و نه از نوع بیان تاریخی که تنها از جامعه سیاسی و گاه فرهنگی سخن گوبند و از درون خانواده ها خبری ندارند. آن چه در این نمایش می بینیم همانی است که مردمان آن دوران به خوبی درک کرده اند و در آن زیسته اند. خانواده ای را می بینم که در دو دهه پنجاه و شصت دغدغه هایی داشته اند و در گذرگاه تلاطم های سیاسی و اجتماعی، زندگی شان در تلاطم بود و مادر…

این نمایش تراژیک، در یک دوره ده روزه اجرای خود، پای برخی از مسئولان و پیشکسوتان نمایش استان را به سالن استاد هودی باز کرد. کسانی که در آن دوران خود درک واحدی داشتند. لیلا دودمان، عضو شورای شهر شیراز، بهزاد مریدی، مدیرکل سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و کاظم روزیطلب، از پیشکوستان عرصه نمایش فارس و جمعی از پیشکسوتان هنر نمایش فارس از جمله تماشاچیان این نمایش بودند که زبان به تمجید آن گشودند.

تهیه کننده: صادق علی پور

سرپرست گروه: فرزاد بی طرف

بازیگران:

مهری منصوری

پریسا گلریز خاتمی

دینا ذنوبی

پریا فخر پور

دستیار کارگردان: مارال سید معصومی

منشی صحنه: فروغ آبادیان

مدیر صحنه: نارسیس اوجی

طراح صحنه: سارا ظریف صنایعی

طراح نور: فرزاد بی طرف