نگرشی بر سومین حرم اهل بیت(ع)

 در این مدت -یعنی قریب به 8 سالی- که از این نامگذاری گذشته است، این نام چه دستآوردهایی را برای فارس یا حداقل برای شیراز دربرداشته است.

انتشار: هفته نامه شهرسبز شماره 362 وِیژه نامه نوروزی مورخ 25 اسفند 94- 

همچنان که همگان می دانند، اولین بار، مقام معظم رهبری در سفرشان به فارس، شیراز را به عنوان سومین حرم اهل بیت در ایران نامگذاری کردند.

برای برخی، این نامگذاری تنها برای شیراز است و دیگر شهرهای استان فارس از آن بی بهره اند. اما این دیدگاه، به نظر اشتباه می آید. بلکه سومین حرم اهل بیت^(ع) را باید با دیدگاهی کلی و استانی نگریست. دیدگاهی که می تواند پتانسیلهای خاصی را به خصوص در عرصه فرهنگ برای فارس ببار آرد.

از این مسئله که بگذریم، باید بنگریم که در این مدت -یعنی قریب به 8 سالی- که از این نامگذاری گذشته است، این نام چه دستآوردهایی را برای فارس یا حداقل برای شیراز دربرداشته است.

میتوانیم بگوییم: هیچ...

چرا؟

پاسخ این چرا را نه تنها مسئولین، بلکه مردم نیز باید بدهند. تقریباً میتوان گفت که این کم کاری درعرصه های مختلف منبعث از این نام، دامن تمام اهالی فارس به خصوص مردم شیراز را میگیرد و همگان باید بدانیم که این نام قداستی دارد و حرمت این تقدس را باید حفظ کنیم.

چگونه؟

درباره چگونگی آن نیز، بنده هر چه گشتم ندیدم کسی چیزی نوشته باشد. این است که ”چگونگی“ در هاله ای از کم توجهی همگان خاک خورده است. هیچ کس در طول این چند سال به فکر نیفتاد که خب ما نامی و لقبی را گرفتیم، حالا باید چه کنیم؟ چگونه با این اسم کار کنیم؟ اصلاً این لقب برای ما چه فایده ای دارد؟ اگر به این سؤالات پاسخ داده شود، آنگاه شاید قدمی به سمت ”چگونگی“ نزدیک شده باشیم.

مشهد، قم، شیراز...

در شهر ری، آرامگاه بزرگ مردی است که سالیان متمادی شاگردی 4 امام معصوم را کرد و در ادامه برای مردم ایران زمین، فرهنگی شیعی منبعث از کلام 4 امام معصوم را به سوغات آورد. اما چرا شهر ری ملقب به سومین حرم اهل بیت(ع) نشد اما شیراز این لقب را گرفت؟ آیا تنها بزرگی شاهچراغ نسبت به شاه عبدالعظیم بود؟

یا نه؟ بلکه رهبری با این نامگذاری قصد دیگری داشت تا مسئولیتی را بر عهده مردم فارس بنهد؟

با دیدی صحیح تر میتوان پی برد که هدف از این نامگذاری، گذاشتن مسئولیتی بر دوش مردم فارس بود. و حال آن مسؤلیت چیست؟